رفتارهای غیرحرفه ای فوتبال ایران را بهتر بشناسید
هر قدر سطح مهارت‌های فردی و تیمی در فوتبال بالا می‌رود، باید رفتارهای حرفه‌ای بیشتری دیده شود. اما فوتبال ایران با وجود پیشرفت‌های فنی در طول سالیان اخیر، کمترین پیشرفت در رفتارهای حرفه‌ای داشته. به همین خاطر است که من فوتبال ایران را غیرحرفه ای می‌بینم. وقتی که فوتبال غیرحرفه باشد، هر چند دستمزدهای بالا رد و بدل شود یا حواشی داشته باشد، باز هم برای من مخاطب جذابیتی ندارد.
رفتارهای غیرحرفه ای فوتبال ایران به معنای توسعه نیافتگی و آموزش ندیدن بازیکنان و مربیان است. نتیجه این می‌شود که تماشاچیان که رکن اصلی فوتبال به حساب می‌آیند، ناراضی و شاید عصبانی شوند. در این مطلب می‌خواهم به جزئیات رفتارهای غیرحرفه ای فوتبال ایران بپردازم. اگر این موضوع را جذاب می‌بینید، تا انتها همراهم باشید.
عکس تیمی بازیکنان فوتبال قبل از شروع بازی
اولین نشانه از رفتارهای غیرحرفه ای فوتبال ایران همین عکس تیمی قبل از شروع بازی است. اگر با دقت به تفاوت بین عکس تیم‌های خارجی و ایرانی نگاه کنید، متوجه یک موضوع می‌شوید. بازیکنان ایرانی که در ردیف عقب هستند، روی پنجه‌ی پاهای خود ایستاده‌اند تا بلکه نشان دهند قد بلندتری دارند.
اما یک سوال همیشه ذهنم را به خودش مشغول کرده. مگر مخاطبان فوتبال متوجه این زرنگی آماتور بازیکنان نمی‌شوند؟ مگر در تصویر، پنجه‌ی پاهایشان مشخص نیست؟ پس چرا این ترفند لو رفته، بی‌معنی و کودکانه را انجام می‌دهند؟
شاید این موضوع بین بازیکنان، تماشاچیان و مربیان ایرانی حل شده و کسی با آن دیگر مشکلی ندارد. اما هر چه باشد، این رفتار غیرحرفه‌است و نمونه‌ی آن در کمتر کشوری پیدا می‌شود.
وقت کشی اذیت کننده‌ی فوتبالیست‌های ایرانی
بعد از بیست سال تماشای فوتبال ایران، اگر از من بپرسید که دلیل وقت کشی های اذیت کننده‌ی بازیکنان غیرحرفه ای فوتبال ایران چیست، می‌گویم قدرت بدنی و حجم ریه‌های کم بازیکنان، دلیل این اتفاق است. اگر تمام فوتبالیست‌های ایرانی اندازه‌ی بازیکنان لیگ جزیزه انگلیس قدرت جسمانی داشتند یا می‌توانستند نود دقیقه بدون وقفه بدوند، هرگز شاهد این وقت‌کشی‌های زیاد و اذیت‌کننده نبودیم.
اگر از من بپرسید که دلیل اتلاف وقت‌های زیاد بازیکنان فوتبال ایران چیست، می‌گویم قدرت بدنی و حجم ریه‌های کم بازیکنان، دلیل این اتفاق است.
اما منظورم این نیست که تنها در فوتبال ایران، وقت‌کشی هست و در فوتبال‌های حرفه‌ای وقت‌کشی وجود ندارد. اگر در فوتبال سطح یک دنیا هم وقت‌کشی وجود داشته باشد، زیاد و زننده نیست. برای اینکه بهتر متوجه منظورم شوید، پیشنهاد می‌کنم ویدئوی زیر را که مربوط به وقت‌کشی جالب لوییس سوارز هست، تماشا کنید.
اعتراض به داور نشان از رفتار غیرحرفه ای فوتبال ایران
در هر جایی از دنیا، وقتی اعتراض بازیکن به داور را در جریان بازی فوتبال دیدید، در توسعه‌نیافتگی آن فوتبال و آن بازیکن تردید نکنید. اعتراض کردن در فوتبال حرفه‌ای در شرایط خاص، به اندازه‌ی مناسب و وقتی بازی متوقف شده، شاید مطرح باشد. اما اعتراض در متن بازی فوتبال حتی با وجود اشتباه مسلم داور، هیچ معنایی ندارد.
بیشتر بخوانید: خود تحریمی چه منافعی برای حاکمیت ایران دارد؟
گل اول ژاپن به ایران در جام ملت‌های آسیا ۲۰۱۹
احتمالا متوجه منظورم شدید. محال است صحنه‌ی رفتارهای غیرحرفه ای بازیکنان فوتبال ایران در جریان بازی ایران و ژاپن در جام ملت‌های ۲۰۱۹ قطر فراموش‌مان بشود. این فرهنگ غیرحرفه‌ای نشان می‌دهد که ما بیش از این که دنبال حل مسئله به شیوه‌ی درست آن باشیم، دنبال پیدا کردن مقصر و اعتراض بی‌مورد هستیم.
تمارض‌های اغراق شده نمودی از رفتارهای غیرحرفه ای فوتبال ایران
بعضی از فوتبالیست‌ها به خاطر تمارض زیرکانه‌شان، در ذهن داوران و مردم به عنوان چهره‌ای زیرک و رند شناخته می‌شوند. مثل مهدی طارمی. اما برخی دیگر واقعا مرزهای تمارض و نقش بازی کردن در فوتبال را جابجا کردند و با تمارض‌های اغراق شده‌ی خود، تماشاچی فوتبال را نسبت به ادامه‌ی تماشای بازی دلسرد می‌کند.
انگار این بازیکنان فراموش کردند که هدف نخست فوتبال یک سرگرمی و تفریح برای مردم است. نه اینکه فوتبال سبب بی‌رقبتی شود.
به نظرم فوتبال ایران نیاز به یک آموزش بنیادین و فرهنگ‌سازی اساسی در تمام سطوح خود دارد. از مدیران و مربیان گرفته تا بازیکنان. هر زمان ما شاهد این تغییرات ریشه‌ای بودیم، آنگاه می‌توانیم صحبت از حرفه‌ای بودن فوتبال ایران کنیم.
اگر محتوای این مطلب برای‌تان مفید بود، آن را با دوستان‌تان به اشتراک بگذارید.