روستای افجه ، ییلاقی برای تهرانی‌ها – قسمت اول
روستای افجه برای دو گروه از تهرانی‌ها می‌تواند بسیار جذاب و تماشایی باشد. یکی کوهنوردان و دیگری سرمایه‌داران. به خاطر آب و هوای کوهستانی و مسیرهای کوهنوردی زیبا، افجه تبدیل به مقصدی برای کوهنوردان حرفه‌ای و غیرحرفه‌ای شده است.
همچنین به خاطر پیشرفت‌های این روستا در طول ده سال اخیر، سرمایه‌داران زیادی به این منطقه برای خرید یا ساخت و ساز روی آوردند. من سُهی شیرازی هستم. می‌خواهم شما را با روستای افجه در سه مقاله‌ی خواندنی و دیدنی آشنا کنم. همراهم بمانید.
جغرافیای روستای افجه
افجه در فاصله‌ی حدودا ۳۰ کیلومتری از شهر تهران واقع شده. این روستا در شمال شرق شهر تهران و بعد از شهر لواسان قرار گرفته. برای رفتن به افجه از تهران دو مسیر مرسوم وجود دارد. مسیر نخست از اتوبان بابایی و جاده‌ی لشگری می‌گذرد. و مسیر دوم در انتهای اتوبان بابایی و از جاده‌ی تلو می‌گذرد. این دو مسیر در نهایت در خیابان امام خمینی به یگدیگر می‌رسند. البته مسیر سومی هم وجود دارد که خیلی مرسوم نیست. و آن جاده‌ی سوهانک است.
برای ادامه‌ی مسیر به افجه، باید از خیابان امام خمینی( گلندوک) عبور کنید. بعد باید جاده‌ی نارون را طی کنید. روستای افجه بعد از روستاهای هنزک و سینک قرار دارد.
از لحاظ ارتفاع، افجه از تمام این روستاها بالاتر و کوهستانی‌تر است. روستای برگ جهان هم از مسیر روستای افجه دسترسی دارد.
در چشم‌انداز نزدیک روستای افجه، سد لتیان قرار دارد. رودخانه‌‌ی باریکی هم در شهر لواسان قرار دارد که به این سد متصل است.
آب و هوای افجه
به خاطر قرارگیری این روستا در دامنه‌های کوه، آب و هوای افجه کوهستانی است. بسیاری از تهرانی‌ها، افجه را به خاطر خوش و آب و هوا بودنش، به عنوان روستایی ییلاقی می‌شناسند. از همین رو، بیشتر مسافرت‌ها به افجه در فصل تابستان صورت می‌گیرد.
تابستان روستای افجه
این اطمینان را به شما می‌دهم که حتی در گرم‌ترین روزهای تابستان در تهران، روستای افجه بسیار خنک و دل‌پذیر است. شب‌های تابستانی افجه گاهی آنقدر سرد می‌شود که مجبور به پوشیدن لباس اضافه می‌شوید. علاوه بر این، باران‌های تابستانی در افجه بسیار رایج است. در طول روز هم بادهای ملایمی وزیده می‌شود. مطمئنا شما هم از رقص برگ درختان در اثر این بادها، جان تازه‌ای می‌‌گیرید.
زمستان روستای افجه
اصلا توصیه نمی‌کنم در طول فصل زمستان به افجه سفر کنید. زمستان‌های افجه بسیار سخت و با سرمای وحشتناک است. گاهی مجبور خواهید بود در خانه، لای چندین لایه پتو قرار بگیرید تا دمای بدن‌تان حفظ شود. فکر کوهنوردی در زمستان افجه را از ذهن‌تان کاملا بیرون کنید. چون خود افراد محلی هم به سختی می‌توانند یخبندان و سرمای عجیب افجه را پشت سر بگذارند.
امنیت روستای افجه
افجه روستای امنی است. این به معنای این نیست که هیچ کار خلافی در این روستا اتفاق نمی‌افتد. بلکه افجه به شکل کلی، امنیت بالایی دارد. به دلیل جمعیت بسیار کم افجه، تمام اهالی همدیگر را به خوبی می‌شناسند. بنابراین اگر کسی بخواهد کار خلافی در این روستای کوچک انجام دهد، خیلی زود رسوا می‌شود.
فرهنگ مردم افجه
در تابلوی ورودی به روستای افجه می‌بینید که نوشته «به روستای شهید پرور افجه خوش آمدید». این تابلو می‌تواند خیلی از مسائل در مورد فرهنگ و آداب و رسوم این روستا را مشخص کند. افجه روستایی مذهبی است. همیشه صدای اذان با صدایی بلند در تمام روستا پخش می‌شود. گاهی صدای اذان از چند مسجد شنیده می‌شود و سبب تداخل صداها می‌شود!
در میدان اصلی روستای افجه، تندیس یک کوهنورد است. این مجسمه بیان‌گر آن است که این روستا با کوهنوردان و گردشگران رابطه‌ی عمیقی دارد.
در افجه به مردگان بهای زیادی داده می‌شود. برای همین، همیشه تابلوهای تسلیت در گوشه و کنار این روستا را زیاد می‌بینید. گاهی ماه‌ها از فوت افراد عادی در افجه می‌گذرد. اما بنر تسلیت آن افراد هنوز پایین نیامده است!
مردم افجه، افرادی گرم، مهمان‌نواز و اهل بخشش هستند. این رفتار را حتی در برخوردهای اول با افجه‌ای‌ها می‌توان متوجه شد. اما مانند بسیاری از روستاهای دیگر ایران، اهالی افجه تمایل دارند تا از زندگی همدیگر سر در بیاورند. البته این موضوع در بین افجه‌ای‌ها، موضوعی جا افتاده و طبیعی است. اما ممکن است این فرهنگ کمی برای تهرانی‌ها غریب به نظر آید.
در قسمت بعد، در مورد دشت هویج افجه، گویش افجه‌ای و امکانات این روستا بحث می‌کنم.